Hohl Joan Radosny kres podrĂłĹźy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

inwazją, wpadła do sekretariatu. Szybko zamknęła za sobą drzwi i odetchnęła z
ulgą.
Na szczęście i tym razem Karla nie była świadoma powrotu Maggie ani nawet
jej nie spostrzegła. Była sama, bo gość widocznie sobie poszedł, siedziała
nieruchomo i patrzyła w przestrzeli, z rozanielonym wyrazem ładnej buzi.
Maggie stanęła obok biurka.
-� �Co z tobą? spytała.
-� �Ach, to ty... Karla zamrugała powiekami i spłonęła rumieńcem.
Dziwnie wyglądasz stwierdziła zaniepokojona Maggie.
Czy dobrze się czujesz?
Tak... odparła sekretarka. Nadal płonęły jej policzki.
Tak, dobrze. Naprawdę. Roześmiała się lekko. Ben zaprasza nas obie na
kolację. Powiedz, proszę, że zgadzasz się pójść.
-� �Oczywiście, że pójdę, ale...
-� �Uważam, że jest wspaniały szybko dodała Karla. Rzuciła wzrokiem na swój
sterczący brzuszek i posmutniała. Sądzę, że wpadłaś mu w oko.
Cóż za dziwaczne podejrzenie! pomyślała Maggie. Było jasne jak słońce, że
Benowi od razu spodobała się Karla.
Bardzo w to wątpię odparła. Ledwie na mnie spojrzał. Może zależy mu po
prostu na damskim towarzystwie, skoro jest tu zupełnie sam.
' Może masz rację. Twarz Karli natychmiast pojaśniała.
To taki uroczy człowiek! Miły, delikatny i grzeczny.
To ogier nagle z największym przekonaniem oznajmił męski głos.
Ani Maggie, ani Karla nie usłyszały otwierających się drzwi gabinetu szefa. Z
wrażenia Maggie aż podskoczyła, a Karla krzyknęła głośno.
-� �Przykro mi, że was przestraszyłem bez cienia skruchy odezwał się Mitch.
-� �To było okropne, co powiedziałeś o Benie zgromiła go Karla. Na jej twarzy
odmalowało się święte oburzenie. Przecież sam mówiłeś, że jest przyjacielem
twojej rodziny.
-� �Tak, i to jest prawda, ale fakt pozostaje faktem. Ben to prawdziwy ogier.
Uwodziciel pierwszej klasy. Chociaż muszę uczciwie dodać, że podobno się
zmienił. Tak przynajmniej twierdzi Justin.
-� �Justin? powtórzyła Maggie. Nic nie mówiło jej to imię. Nie powinna się
odzywać, bo nie była to jej sprawa.
-� �Chodzi o Justina Graingera wyjaśniła Karła. To brat Mitcha. Prowadzi
stadninę koni i zarządza rodzinnym ranczem w Montanie.
-� �Ben pracuje u Justina uzupełnił Mitch.
-� �W porządku, już teraz wiem, o co chodzi odparła Maggie, chociaż nadal nie
wszystko rozumiała. Ale dlaczego chcesz, abyśmy wiedziały, jaką reputację ma
Ben? spytała szefa.
Mitch rzucił jej ponure spojrzenie.
Przypadkiem usłyszałem, jak Karla mówiła, że zaprosił was na kolację.
Tu cię mam! pomyślała Maggie z satysfakcją. Uniosła brew. Spojrzała na
Mitcha spod oka. Wyzywająco i wyniośle.
No to co?
Mitch zmrużył powieki.
-� �Sądziłem, że powinnyście wiedzieć, jaką ma reputację, jeśli chodzi o kobiety.
-� �Chodzi tylko o zwykłą kolację przypomniała mu Karła. Płaczliwy ton jej
głosu wskazywał wyraznie, że jeśli Mitch powie Maggie, żeby odmówiła Benowi,
to i ona będzie zmuszona zrobić to samo.
Niedoczekanie twoje, drogi szefie, pomyślała rozezlona Maggie. Nie pozwoli
Mitchowi dyktować jej ani Karli tego, co mogą robić, a czego nie, i z kim ona sama
ma spędzać wolny czas.
Idziemy oświadczyła stanowczym tonem, w którym nadal brzmiało
wyzwanie.
W łagodnych oczach Karli pojawił się cień nadziei. To jeszcze bardziej
wzmogło determinację Maggie. Przecież to czysta głupota, oceniła, mierząc Mitcha
surowym spojrzeniem. Co złego w tym, że obie z Karlą zjedzą kolację w
towarzystwie tego człowieka?
Trzeba zaliczyć Mitchowi na plus, że szybko się poddał, i zrobił to elegancko, z
dużym wdziękiem.
-� �Oczywiście, nie mogę powstrzymać was przed pójściem. To, co robicie z
wolnym czasem, nie jest moją sprawą oświadczył aksamitnym głosem.
-� �I, oczywiście, masz rację stanowczym tonem potwierdziła Maggie, nadal
wytrzymując zimne spojrzenie Mitcha, które nie złagodniało ani na jotę.
-� �Tylko bądzcie ostrożne -� �poradził, odwracając się w stronę drzwi swojego
gabinetu.
-� �Zawsze jestem. I zaopiekuję się Karlą oświadczyła Maggie, chcąc mieć
ostatnie słowo.
Usłyszawszy jej zapewnienie, Mitch zatrzymał się w drzwiach.
-� �Och! jęknęła Karla. Sama potrafię o siebie zadbać.
-� �Jasne! mruknął, spoglądając wymownie na jej wydatny brzuszek.
Karla spłonęła rumieńcem. Maggie była już naprawdę zła.
-� �Wszyscy popełniamy błędy warknęła w obronie Karli, równocześnie mając
na myśli swoją największą pomyłkę, to znaczy zaufanie Toddowi i wmówienie w
siebie, że go kocha. Idę o zakład, że i tobie, Mitch, zdarzyło się popełnić jakiś
błąd.
-� �Nawet niejeden przyznał skwapliwie.
Odwracając się, wchodząc do gabinetu i zamykając za sobą drzwi, definitywnie
zakończył dyskusję.
Uff! Karla odetchnęła z ulgą. Popatrzyła na Maggie z podziwem w oczach.
Ho, ho! Nigdy nie słyszałam, aby ktoś tak ostro mu się przeciwstawił.
-� �Och, na litość" boską! Maggie westchnęła. Przecież Mitch to człowiek, a
nie jakieś bóstwo.
-� �Ale to nasz szef przypomniała Karla.
-� �Nie w godzinach wolnych od pracy. Ani twoich, ani moich. Nie będzie
decydował, z kim mamy się spotykać i dlaczego. Teraz jednak musimy go słuchać.
Lepiej zabierzmy się do pracy.
Do Ucha, mało brakowało, a sknociłbym sprawę, uznał Mitch, ganiąc się za
swoją ostatnią rozgrywkę. Zabrakło w niej taktyki. Powinien był przewidzieć, że
Maggie stanie okoniem. Do Ucha, ta dziewczyna od samego początku, od chwili
pojawienia się w jego gabinecie, w milczeniu ośmielała się podważać jego
autorytet! Przeciwstawiała się! Ale czy to właśnie nie w ten sposób ściągnęła na
siebie jego uwagę?
Mimo rozczarowania musiał mimo woli się roześmiać. Ale gdy tylko
uprzytomnił sobie, że Maggie Reynolds stała się także obiektem zainteresowania ze
strony Bena, jego uśmiech szybko przemienił się w ponury grymas. Bo z jakiego
innego powodu ten koszmarny facet już pierwszego dnia pobytu w mieście
zapraszałby na kolację obie jego sekretarki?
Mitch zdecydowanie odrzucił możliwość zainteresowania się gościa Karlą.
Była ładną i dobrą dziewczyną, ale ciężarną. I to z pewnością ten ostatni fakt
sprawił, że Ben przyglądał się jej z ciekawością. .
Tak więc pozostawała tylko Maggie. Mitch był o tym przekonany. Ale gdy
tylko wyobraził sobie, że po pożegnaniu się z Karlą zabiera Bena do swego
mieszkania i są tam sami, natychmiast ogarnęła go wściekłość.
Tej nocy, leżąc w łóżku, oglądał oczyma duszy różne damsko-męskie sceny.
Oczywiście erotyczne. W podobny sposób spędził dwie następne noce, gdyż
przyjezdny uwodziciel co wieczór umawiał się z Maggie i Karlą. Mitch wiedział o
tym, gdyż podsłuchiwał ich rozmowy. Wszystko wskazywało na to, że cała trójka
zamierza spędzić razem weekend...
Nic więc dziwnego, że w poniedziałkowy poranek Mitch nie był, oględnie
mówiąc, w najlepszym nastroju. Rozwścieczony, że jego najbliższe plany w
stosunku do Maggie spaliły na panewce wobec pojawienia się Bena Danielsa,
postanowił zachowywać się ż maksymalną powściągliwością.
Tak więc w biurze zapanowała lodowata atmosfera.
Wystraszona Karla chodziła koło szefa na palcach.
A Maggie? Ona zachowywała się zupełnie inaczej. Szybko i sprawnie
przejmowała obowiązki. Przyjęła pozę kompetentnej sekretarki, trzymającej się na [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download; pobieranie; do ÂściÂągnięcia; ebook; pdf

Wątki