[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ubóstwie, a nie jak maharad\a?
Wiara w reinkarnację stwarza piękny, bajeczny świat, w którym ka\dy
mo\e znalezć właściwą drogę do wyra\enia swego ego, ale jednocześnie
\ąda wyrzeczenia się go. Potwierdzają to role, jakie ludzie przypisują
sobie w swoich przeszłych lub przyszłych \ywotach.
Wierzący w reinkarnację nie zawsze wybierają dla siebie godną szacunku
osobę. Je\eli ktoś ma szacowną, konserwatywną naturę, często wybierze
sobie barwną postać oszusta lub gangstera, zaspokajając w ten sposób
swoje alter ego. Lub te\ kobieta o wysokim statusie społecznym mo\e
wybrać ladacznicę lub sławną kurtyzanę dla scharakteryzowania siebie w
przeszłym \yciu. Gdyby ludzie byli zdolni do pozbycia się piętna
cią\ącego na zaspokojeniu własnego ego, nie musieliby realizować tego
naturalnego celu uciekając się do takich sposobów, jak wiara w
reinkarnację - w istocie gra oparta na samooszukiwaniu się.
Satanista wierzy w całkowite zaspokojenie własnego ego. Satanizm jest
w rzeczywistości jedyną religią propagującą wzmocnienie lub
pobudzenie ego. Tylko wtedy, gdy dana osoba odpowiednio zaspokoiła
własne ego, mo\e pozwolić sobie na to, aby być miłą i uprzejmą dla
innych, nie ujmując nic szacunkowi dla samej siebie. Z reguły uwa\amy,
\e bufon jest osobą obdarzoną wielkim ego. W rzeczywistości jego
przechwałki wynikają z potrzeby zaspokojenia zubo\ałego ego.
Przywódcy religijni zawsze trzymali w ryzach swoich zwolenników
tłumiąc ich ego. Sprawiając, \e wierni czują się czymś gorszym, mają
pewność, \e bóg staje się dla nich tym bardziej przera\ający. Satanizm
nakłania swoich wyznawców do rozwijania dobrego, silnego ego,
poniewa\ daje im ono poczucie własnej godności, tak bardzo potrzebnej
do aktywnego uczestniczenia w \yciu.
Je\eli ktoś jest przez całe swoje \ycie aktywny i walczy do końca w
obronie swojego ziemskiego \ycia, właśnie to ego przeciwstawi się
śmierci nawet po opuszczeniu ciała, które zamieszkiwało. Nale\y
podziwiać małe dzieci za ich entuzjazm do \ycia. Przykładem mo\e być
małe dziecko, które nie chce iść do łó\ka, gdy dzieje się coś ciekawego, a
kiedy w końcu uda się je poło\yć do łó\ka, i tak wymknie się po
schodach, aby zerkać przez zasłonę i podglądać. Właśnie ta podobna do
dziecięcej \ywotność pozwala sataniście patrzyć przez zasłonę ciemności
i śmierci pozostając na ziemi.
Samopoświęcenie nie jest popierane przez religię satanistycz ną. Dlatego
te\ samobójstwo nie znajduje uznania w tej religii.
Spotykamy pewien wyjątek: śmierć przychodzącą jako zaspoko jenie,
niosącą ulgę w nieznośnej ziemskiej udręce.
Męczennicy religijni oddają swoje \ycie nie dlatego, \e stało się ono dla
nich nie do wytrzymania, ale w celu wykorzystania swojego
największego poświęcenia jako narzędzia słu\ącego ostatecznemu
dopełnieniu własnych wierzeń religijnych. Musimy więc zało\yć, \e
samobójstwo popełnione w imię Kościoła jest wybaczane, a nawet
popierane - mimo \e Pismo uznaje ten czyn za grzech - poniew a\
męczennicy religijni z przeszłości zawsze byli deifikowani.
Ciekawe, \e inne religie uwa\ają samobójstwo za grzech w tym jednym
przypadku, gdy stanowi ono zaspokojenie.
ZWITA RELIGIJNE
Największe święto w religii satanistycznej to dzień urodzin ka\dego
człowieka. Stanowi ono bezpośrednie przeciwieństwo do najświętszych
dni w innych religiach, które deifikują poszczególnego boga
stworzonego w formie antropomorficznej na wzór człowieka, dowodząc
w ten sposób, \e ego nie zostało do końca pogrzebane.
Satanista uwa\a: "Dlaczego nie być uczciwym - skoro chcesz wykreować
boga na podobieństwo człowieka, to czemu nie mógłby być stworzony
na twoje podobieństwo". Ka\dy człowiek jest bogiem, jeśli tylko chce się
za takiego uwa\ać. Tak więc Satanista obchodzi dzień własnych urodzin
jako najwa\niejsze święto w roku. Czy nie jesteś bowiem szczęśliwszy z
powodu własnych urodzin ni\ z powodu urodzin kogoś, kogo nawet na
oczy nie widziałeś? Z tej samej przyczyny, pomijając święta religijne,
pytamy. dlaczego przywiązywać większą wagę do dnia urodzin
prezydenta lub historycznej daty zamiast do dnia, w którym przyszliśmy
na ten najwspanialszy ze światów?
Nie biorąc pod uwagę faktu, \e niektórzy z nas mogli być nie chciani lub
przynajmniej nie do końca zaplanowani, jesteśmy szczęśliwi - gdybyśmy
nawet mieli być jedynymi szczęśliwYmi - z tego powodu, \e tu się
znajdujemy! Powinieneś poklepać się po ramieniu, kupić sobie to, na co
masz ochotę, traktować się jak króla (lub boga), którym jesteś, i w ogóle
świętować swoje urodziny z największą pompą i radością.
Zaraz po dniu własnych urodzin dwoma najwa\niejszymi
satanistycznymi świętami są: Walpurgisnacht (Noc Walpurgi) i
Halloween (lub wigilia Wszystkich Zwiętych).
Zw. Walpurgis lub Walpurga, lub Walburga - forma imienia zale\na od
czasu i rejonu - urodziła się w Sussex pod koniec VII lub na początku
VIII wieku. Nauki pobierała w Winburn w Dorset, gdzie po
przywdzianiu habitu przebywała przez dwadzieścia siedem lat. Następnie
za namową swojego wuja, św. Bonifacego, i brata, św. Wilibalda,
wyruszyła z innymi zakonnicami, aby zakładać domy kościelne na
terenie Niemiec. Jej pierwszą siedzibą stało się Bischofsheim na terenie
diecezji mogunckiej, a w dwa lata pózniej (w 754 roku) została
przeło\oną klasztoru benedyktynek w Heidenheim na terenie diecezji
Eichstadt w Bawarii, zarządzanej przez jej brata Wilibalda. Tam ich
drugi brat, Winebald, był wówczas tak\e głową klasztoru. Po śmierci
Winebalda w 760 roku przejęła jego obowiązki, sprawując zarząd nad
oboma klasztorami a\ do śmierci - do 25 lutego 779 roku. Jej szczątki
przeniesiono do Eichstadt, zło\ono w skalnej grocie, z której zaczęła
wyciekać oleista substancja, zwana pózniej olejem
Walpurgi, która miała cudowne właściwości, stanowiąc lek przeciw
wszelkim chorobom. Grota stała się miejscem, do którego przybywało
wiele pielgrzymek, a na jej miejscu wybudowano wspaniały kościół.
Pamięć zakonnicy czczono przy wielu okazjach, szczególnie w dniu 1
maja, w którym jej święto zastąpiło staropogańską uroczystość. W
zadziwiający sposób całe to bajdurzenie potrzebne było do znalezienia
wymówki umo\liwiającej kontynuowanie obchodów najwa\niejszego
dorocznego, pogańskiego święta - największego wiosennego święta
zrównania dnia z nocą!
Wigilia maja zapamiętana została jako noc, podczas której wychodzą na
świat wszystkie demony, upiory, widma i zjawy i wydają dziką biesiadę
symbolizującą zadowolenie z nastania wiosny.
Zwiętych lub Dzień Halloween - wigilia Dnia Wszystkich ~ Wszystkich
Zwiętych, z 31 pazdziernika na 1 listopada nale\ał do wielkich świąt
ognia w Brytanii za czasów druidów. W Szkocji święto to połączono z
okresem, w którym duchy zmarłych, demony, czarownice i czarownicy
byli szczególni aktywni, a zarazem \yczliwi. Paradoksalnie, tej nocy
młodzi ludzie odprawiali magiczne rytuały, aby sprawdzić, kto będzie
ich przyszłym partnerem na całe \ycie. Młodzi wieśniacy traktowali to
jako dobrą, wesołą i zmysłową zabawę, natomiast starsi brali bardzo
powa\nie i troszczyli się o zabezpieczenie własnych domostw przed
złymi duchami, czarownicami i demonami, które owej nocy posiadały
wyjątkową moc.
Przesilenia i zrównania dnia z nocą są równie\ obchodzone jako święta,
gdy\ wyznaczają pierwsze dni nowej pory roku. Ró\nica pomiędzy
przesileniem a zrównaniem dnia z nocą jest czysto semantyczna - polega
na określeniu relacji, w jakich znajdują się względem siebie słońce,
księ\yc i gwiazdy. Przesilenie odnosi się do lata i zimy, zrównanie dnia z
nocą do jesieni i wiosny. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • alwayshope.keep.pl

    •